كَانَ آزَرُ لَهُ وَلَدٌ رَشِيدٌ جِداً.
Azerin çok küçük bir oğlu varmış
وَكَان اسمُ هذَا الوَلَدِ إٍبرَاهِيمَ.و كان إبراهيم يرى الناس
Oluğun adı İbrahim, ve İbrahim insanları görüyormuş
وكان إبراهيم يرى الناس يسجدون للأصنام
ve İbrahim insanları putlara taptığını görüyormuş
ويرى الناس يعبدون الأصنام.
ve insanları rutları ibadet etiğini görüyormuş
وكَان إبرَاهِيم يَعرف أن الأصنَامَ حِجَارَةٌ.
ve İbrahim putlar taşlar olduğunu biliyormuş
كَانَ يَعْرفُ أَن الأصْنَامَ لا تتَكَلَمُ وَلا تَسْمَعُ.
ve putlar hiç konuştuğunu vedinlediğini biliyormuş
كَانَ يَعْرِفُ أَنَّ الأصْنَامَ لا تَضُرُّ وَلا تَنْفَعُ .
ve Putların ne yararı ne de zararı var olduğunu biliyormuş
كَانَ يَرَى أَنَّ الذُّبَابَ يجَلَسَ عَلَى الأصْنَامِ فلا تَدْفَعُ
Sinekleri putlara oturup uzak tutturmadığını görüyormuş
كَانَ يَرَى الفَأرَ يَأْكُلُ طَعَامَ الأصْنَامِ فلا تَمْنَعُ .
Fareyi putlar engel olmadan yemeklerini yediğini görüyormuş
كَانَ إِبْرَاهِيْمُ يَقُوْلُ فِيْ نَفْسِهِ : لِمَاذَا يَسْجُدُ الّنَاسُ للأصْناَمِ.
İbrahim kendi kendine: neden insanlar putlara tapıyorlar ? söylüyordu
كَانَ إِبرَاهِيمُ يَسْأَلُ نَفْسَهُ: لِمَاذَا يَسْأَل الناس الأصنامَ؟
İbrahim kendi kendine :İnsanlar neden putları soruyorlar ? soruyordu-alıntı, kaynka belli değil-